……मानसात देव पाहिला …..

का अ  शी  वे ळ आली 
खूप त्रास होतोय य़ा जगन्याचा 

डोळयांसमोर पूर्ण ते द्रूश्य 

नाही पहावत …

काय चुक झाली तु 

इतका कठौर झालास 

मागीतल असेल पानी …

पन पाण्यात पाहीन 

अस न्हवत म्हटल ..

कुठे गेली ती तुझी *भक्ती *

कसे पाहिलेस तु तुझे “भक्त “

आज काय “दशा “आहे त्यांची 

भक्तित रस होता पन “श्रद्धा “अपुरी 

“तुलाच “सर्वस्व मानले म्हनुन 

आज ही “वेळ “आली ….

किती ज़िव गेले 

आकांत वेदनेने …

तरी नाही दया तुजिया श्रध्येस 

मोडालास सर्व निवारा 

तरी नाही हारनार …

नव्या ऊमेदिने जगेल 

माझा महाराष्ट्र 

माझा महाराष्ट्र 

              कोंकण  _कोल्हापूर  _ सांगली _नाशिक 

  @ writers ~ सुप्रिया पडिलकर

Error

This video doesn’t exist